Apollo Belwederski - skarb Muzeów Watykańskich

Apollo Belwederski - skarb Muzeów Watykańskich

Apollo Belwederski to znana rzymska rzeźba pochodząca prawdopodobnie z II wieku, będąca kopią wykonanego w IV wieku p.n.e. greckiego oryginału dłuta Leocharesa. Posąg wyrzeźbiony został w marmurze i mierzy 2,24 metra wysokości. Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeach Watykańskich

 

Kim był grek Leochares?

Leochares to starożytny rzeźbiarz żyjący w IV wieku p.n.e. w Grecji. Najprawdopodobniej pochodził z Aten, a jego nauczycielem fachu był Timoteos. Pracował na przykład przy dekoracji mauzoleum w Halikarnasie – jednego z siedmiu starożytnych cudów świata, wykonał on również rzeźby przedstawiające dynastów macedońskich do Filipejonu w Olimpii. 

 

Marmurowy posąg został znaleziony w latach 1484-1492 w willi Nerona w Antiochii pod Rzymem. Zakupiona została przez papieża Juliusza II i umieszczono prze niego w krużganku zwanym „Belvedere” i to właśnie stąd wzięła się jej powszechna nazwa. Giovanni Angelo di Montorsoli, włoski rzeźbiarz oraz uczeń Michała Anioła, dokonał konserwacji posągu i dodał do niego brakujące partie, usunięte późnej w XX wieku. 

W prawej ręce Apollo pierwotnie dzierżył łuk lub gałąź wawrzynu. Ujęty w kontrapoście (stawienia postaci tak, iż cały ciężar jej ciała opiera się na jednej nodze) wspiera się na kamiennym pniu drzewa, po którym wije się wąż. Na drzewie widać także pojedyńcze listki.

Niemal do końca XVIII stulecia posąg jeszcze uchodził za grecki oryginał pochodzący z świątyni delfickiej, co wykluczyły chemiczne badania marmuru w późniejszych wiekach

Statua mierzy 224 centymetry i znajduje się w Belvedere w zbiorach Muzeów Watykańskich w Watykanie 

źródła

wikipedia.org

museivaticani.va